امانت مادرم..(ثابت)

من یک دختر چادریم ...

شاد و پر نشاط ، سر زنده و پرکار !

قرآن و نهج البلاغه اگر می خوانم، حافظ و سعدی هم می خوانم ...

عاشق پهلوانی های حضرت حیدر (علیه السلام) اگر هستم، یک عالمه شعر حماسی از شاهنامه هم حفظم ..

پای سجاده ام گریه اگر می کنم، خنده هایم هم تماشایی است !

من یک عالمه دوست و رفیق دارم ..

تابستان ها اگر اردوی جهادی می روم، اردوی تفریحی ام نیز هر هفته به پاست ..

ما با هم اگر دعای کمیل می رویم، پارک رفتنمان هم سرجایش هست ..

مسجد اگر پاتوق ماست، باغ و بوستان پاتوق بعدی ماست !

برای نماز صبح قرار مسجد اگر می گذاریم، هنوز خورشید نزده از مسجد تا پارک قدم می زنیم ..

دعای عهدمان را اگر می خوانیم، همانجا سفره صفا باز می کنیم و با خنده و شادی صبحانه مان می شود پارک با طعم خدا !

ما اگر چادر سر می کنیم، نقاش هم هستیم، خطمان هم خوب است، قلم هم می زنیم، تئاتر هم می رویم، سینما هم اگر فیلم خوب داشت!

کوه هم می رویم، عکس های یادگاری، فیلم های پر از خنده و شادی ..

کی گفته ما چادری ها ...

من قشنگتر از دنیای خودمان سراغ ندارم !

دنیای من و این رفیقان باخدایم، همین هایی که هر سال با هم اعتکاف می رویم، همین ها که با هم اردو هم می رویم ..

دنیای ما را ندیده کسی که به دعای کمیل رفتن ما خندیده !

کی گفته ما چادری ها ...

من قشنگتر از دنیای خودمان سراغ ندارم !

خوشبخت ندیده، هر کس ما را ندیده ..

 

مـــــــطیــع امــــر رهـــــبری...

 

شهید جعفر عباسی سورکی

عملیات والفجر6 بود..

گردان تحت محاصره قرار گرفته بود..

عده ای زیادی از همرزمان شهید شده بودند و عده ای هم مجروح..

شهید به همراه یکی از دوستان که به شدت مجروح شده بودند با صورتی خون الود

 و به زحمت خود را به منزل خواهر خود که واقع در اهواز بود رساندند ..

در آنجا دو ساعتی استراحت کردند و کمی غذا خوردند.

دامادشان که از این اوضاع با خبر بود به انها گفت:

 برگردید عقب..اینجا فعلا اوضاع اصلا خوب نیست..لشگر در حال تار و مار شدن است..

شهید عباسی بعد از کمی سکوت ...

رو کرد به سمت آقای شاکری که خود در جبهه ها بود و فرمود:

از شما خواهش میکنم دیگر این حرف را نزنید حرف فقط حرف امام عزیز است..

تا او دستور عقب نشینی را ندهد محال است به عقب برگردیم حتی اگر تکه تکه شویم ...

 

راوی:خواهر شهید


شادی روح شهید صلوات..

 


 

 

 

الـــــــسلام علیـــــــک یــــا امام هـــــادی النـــــقــی(ع)

یـــــــــــــــــــــاامــــــــــــــام هــــــــــــــــــادی(ع)

 

یـــا امــــــام مظــــلومـــــــم....

 

غریــــــبــــــ شهـــــــــــر...

امـــــامــــــم...

میبیـــنی...

برایـــت وقــــت تعیــــین کردنــد...

گفتنـــد آمـــــــــدی!!!

دیـــدی..

دیگر وقـــــــاحت را از ســـــــــر گــــذراندند....

مـــن نمیـــدانم اگـــر آمـــدی پـــــس...

و چــــه غریبـــــانه به کــــــــارهایشـــــان نگـــــاه میکـــــنی و

دم نمـــــــــیزنـــی؟

می دانــــم کذبــــــــــ اســـــت..

آقاجــــــان...

به جان مـــــادرت...

به جـــآن بانـــــوی  پهـــلو شکستــــه...

فرجـــــت را جلو بیــــــانداز..

دارد زمـــــــــان آمـــــدنــــت دیـــر میشــــود...

دیـــــــر بیـــایـــــی

میشــــــویی امیــــــرالمـــــــــومــــــنین....

سکــــوت که کنــــــی

میشــــــویی امیــــرالمـــــــــومنـــــین....

مظـــــــــلوم

بی یـــــــار

تنهـــــا

پس خــــــــــدایـــــا خـــــودت فــــرج مولایــــمان را نزدیــــک فــــرمـــــا....

 

الهــــــــی آمیـــــــــــن :( :( :(

 

 این عصــــــــر ســـه شنـــبه منتــــــــظر تـــر مانـــده

چشمــــی کـــه بــــه انتـــــظار بــــر در مــــانــــــــده



مــــــــــــولای گلــــم بلیـــــت گیـــــرتـــــ آمـــــد ؟


تــــا جـــــــمعـــــه فقـــــط دو روز دیــــگــــر مــــانـــــده.....

 

 "اللهــــــــــم صــــل علــــی محــــــمـــد وآل محــــــمـــــدو عجـــل فـــرجـــهـــم "...

 

 

بنــــــده ی خوشـــتــپــــ خـــــــــدا...

خُــدآیمـ ؛ ما برآی تــو تیپ زده ایمـ ، مگـــر غیر از اینســت؟؟؟؟


بگـــــذآر نپسنـــــدنمـآن ، مــــــــارآ چــه به نگـــــــاهِ غیــــــر؟


همین که بنده یِ خــوشتیــــــپِ تــوئیــمـ مـــــآ را بس اســت...

 

 

 

جـانبـازی اسـت بـرای خـودش ایـن چــــادرِ مـن!

دربـرابـر تـرکش هـای نـگـــــاه مسـمــــــوم تـکـه تـکـه مـی شــــود!

امـا تسلیـم هـرگــــــز!

 

فرمانـــــــده ی هســــــــــــته....

 

جنـــــــــگ برروی چـــــــــــــادر آغـــــــازش کربـــــــــــلا بود....

 

دشمــــــــن میخواهد چــــــــــادر را از ســــــــــر زنان حسینــــــــــــی بر دارد.....

 

اولیــــــــــــن هســـــــــــته ی مقاومتـــــــــ تشکیـــــــل میشـــــــــود:

 

 

به فرمانـــــــدهی زینــــــــــــــــــب!!!!

 

قابــــــــــل تـــــــوجـــه دوســــــــــتی عزیـــــــــــز...

دوست من، حرمت چادر رو حفظ کن....

ما داریم هر روز طعنه و فحش و ناسزا میشنویم

برای این لباس...!!

وقتی داری گناه میکنی... درش بیار!!

وقتی هنوز یاد نگرفته ای چگونه باید باشی

درش بیار..

دیگه چادر من و تو تنها یک پوشش نیست..

چادر من و تو یعنی یک تفکر!!

حداقل سرش که میکنی..

نق نزن..

ناسزا نگو...

حواست باشد حرمت دارد ...

امانـــــــــــــتــــ مـــــــــــــــــادرم!!!!!!

خدایا

حفظمون

کن...


چـــــــــــــــــادر تو تلافی غروبی است...

که در آن روز به زور چادر ازسر زنان حرم پیامبر می کشیدند...

چادر تو میراث خون دلهای خیمه نشینان ظهر عاشوراست ..

و چادر سرکردنت به همین سادگی انتقام کربــــــــــــــــــلا ست....

 

بـــــــــــزم عــــــزا...

"اللهــــــــــــــــــــــــم العــــــــــــجل لـــــــولـــــیــــک الــــفـــــــــرج"

 

دلگیــــرم از ســـــــه شنبـــــــه ی بــــــــــی رنـــــگ وبــــــوی تو....

 

چـــــــشم انـــــتـــظار آمـــــدنـــــــت...

 

چــــــــــشم انـــــــتــــــظار تو...

 

حسیـــــنــــیـــه هـــــای مـــــــــا!!!!

 

بـــــایـــــــاد ظــــــهـــــر کـــــربلـــــــا

 

روضــــــــــــه ای بــــــــــخـــوان...

آقــــــــــــــــــــاجـــــــــــــــــــان...

 

تنـــــــــــــــهایـــــی کـــــجا بـــــــزم عــــــــــزا داری؟؟؟؟؟؟

 

خون تـــــــو جاذبــــــهء زمیــــــن را بـــی اعتبـــــــار کرد....

یا حبیب الباکین

 

                 با خودم فکر می کنم اصلا چرا باید

                 رباب ، با آب هم قافیه باشد

 

                روضه خوان ها زیادی شلوغش می کنند

                حرمله آنقدر ها هم که می گویند تیر انداز ماهری نبود

                هدف های روشنی داشت

 

                تنها تو بودی که خوب فهمیدی

                استخوانی که در گلوی علی بود سه شعبه داشت

                شش ماه علی بودن را طاقت آوردی

                خون تو جاذبهء زمین را بی اعتبار کرد

                حالا پدرت یک قدم می رود بر می گردد

                                        می رود بر می گردد

                                         می رود...

                با غلاف شمشیر برایت از خاک گهواره ای بسازد

                تادیگر صدای سم اسب های وحشی از خواب بیدارت نکند

                رباب می رسد از راه

                 با نگاه

                بایک جملهء کوتاه

                 آقا خودتان که سالمید انشاالله...

(سید حمیدرضابرقعی)

 

 

 

 

 

حـــــــاجــت قـــــــدیمی...

بازم شبهای هیئتو..

بازم یه بغض توگلو...

یه عمره دوری از حرم گناه من چیه بگو؟؟؟

آرزوی دیدن اون حرم باصفای تو...

چی میشه قسمتم اقا دیدن کربلای تو...

آقاجون...

دلو یه حاجت قدیمی

منو تو رفیق صمیمی!!!

بده کربلا، تو کریمی..

حبیبی حسین یاحبیبی..